Ταξιδιωτικός οδηγός του/της Emmanouil
Φαγητό
Ανάμεσα στους Ανω και Κάτω Λουσούς και πάνω στο κεντρικό δρόμο βρίσκεται η ταβέρνα Σπέρχος όπου έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε παραδοσιακές γεύσεις με ντόπια προϊόντα. Η αεικίνητη κυρία Τούλα που επιμελείται της ταβέρνας, θα σας καλωσορίσει και θα φροντίσει της φιλοξενίας σας!
Sperchos Hotel - Σπέρχος Ξενοδοχείο
Eparchiaki Odos Sarantapichou - Idaton StigosΑνάμεσα στους Ανω και Κάτω Λουσούς και πάνω στο κεντρικό δρόμο βρίσκεται η ταβέρνα Σπέρχος όπου έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε παραδοσιακές γεύσεις με ντόπια προϊόντα. Η αεικίνητη κυρία Τούλα που επιμελείται της ταβέρνας, θα σας καλωσορίσει και θα φροντίσει της φιλοξενίας σας!
Στα 25 χλμ. από τα Kαλάβρυτα, στο δρόμο που οδηγεί προς την Kλειτορία θα βρείτε το γραφικό Πλανητέρο σε υψόμετρο 700 μέτρων σε ένα μοναδικό τοπίο που κυριαρχούν οι καρυδιές και πλατάνια και τα ορμητικά νερά γύρω από τις πηγές του Aροάνιου ποταμού.
Δείτε τον παραδοσιακό νερόμυλο και δοκιμάστε τις πέστροφες που εκτρέφουν στην περιοχή. Από το Πλανητέρο, ξεκινούν ενδιαφέροντα ορειβατικά μονοπάτια προς Ελατόφυτο, Μάζι (μισή ώρα) και Ντουρντουβάνα (6 ώρες). Eπίσης το μονοπάτι Ε4 προς Λουσούς (4 ώρες) και Καλάβρυτα (6,5 ώρες). Mέσα από την πλούσια βλάστηση διακρίνεται ψηλά το χωριό Άρμπουνας. Ένα απίστευτο δάσος με υπεραινώβια πλατάνια, οι νεροτριβές – η μια από τις οποίες ακόμα λειτουργεί – και οι πηγές του Αροάνιου ποταμού με τα νερά που αναβλύζουν μέσα από τα βράχια κάνουν το Πλανητέρο αγαπημένο προορισμό ακόμη και για μονοήμερη εκδρομή.
Σε κάποια από τα τεράστια, παλιά πλατάνια η διάμετρος του κορμού φτάνει τα 4 μέτρα. Η περιοχή του Πλανητέρου βρίσκεται εντός της περιοχής Natura 2000 «Όρος Χελμός και ύδατα Στυγός». Το μεγαλύτερο μέρος του πλατανόδασους ανήκει στο δασαρχείο Καλαβρύτων και στην ένωση Μύλων, Νεροτριβών και Ιχθυοτροφείων του Πλανητέρου. Στις ταβέρνες που λειτουργούν γύρω από τις πηγές θα φάτε κυρίως πέστροφα. Δύο από αυτές έχουν και δικά τους ιχθυοτροφεία. Πάνω από το δάσος βρίσκεται το χωριό του Πλανητέρου.
Planētéro
Eparchiaki Odos Sarantapichou - Idaton StigosΣτα 25 χλμ. από τα Kαλάβρυτα, στο δρόμο που οδηγεί προς την Kλειτορία θα βρείτε το γραφικό Πλανητέρο σε υψόμετρο 700 μέτρων σε ένα μοναδικό τοπίο που κυριαρχούν οι καρυδιές και πλατάνια και τα ορμητικά νερά γύρω από τις πηγές του Aροάνιου ποταμού.
Δείτε τον παραδοσιακό νερόμυλο και δοκιμάστε τις πέστροφες που εκτρέφουν στην περιοχή. Από το Πλανητέρο, ξεκινούν ενδιαφέροντα ορειβατικά μονοπάτια προς Ελατόφυτο, Μάζι (μισή ώρα) και Ντουρντουβάνα (6 ώρες). Eπίσης το μονοπάτι Ε4 προς Λουσούς (4 ώρες) και Καλάβρυτα (6,5 ώρες). Mέσα από την πλούσια βλάστηση διακρίνεται ψηλά το χωριό Άρμπουνας. Ένα απίστευτο δάσος με υπεραινώβια πλατάνια, οι νεροτριβές – η μια από τις οποίες ακόμα λειτουργεί – και οι πηγές του Αροάνιου ποταμού με τα νερά που αναβλύζουν μέσα από τα βράχια κάνουν το Πλανητέρο αγαπημένο προορισμό ακόμη και για μονοήμερη εκδρομή.
Σε κάποια από τα τεράστια, παλιά πλατάνια η διάμετρος του κορμού φτάνει τα 4 μέτρα. Η περιοχή του Πλανητέρου βρίσκεται εντός της περιοχής Natura 2000 «Όρος Χελμός και ύδατα Στυγός». Το μεγαλύτερο μέρος του πλατανόδασους ανήκει στο δασαρχείο Καλαβρύτων και στην ένωση Μύλων, Νεροτριβών και Ιχθυοτροφείων του Πλανητέρου. Στις ταβέρνες που λειτουργούν γύρω από τις πηγές θα φάτε κυρίως πέστροφα. Δύο από αυτές έχουν και δικά τους ιχθυοτροφεία. Πάνω από το δάσος βρίσκεται το χωριό του Πλανητέρου.
Οικογενειακή ταβέρνα στο κέντρο των Καλαβρύτων με πολύ καλή ποιότητα φαγητού, φιλόξενο και προσιτές τιμές!
Cellar Tavern
19 Lochia KapotaΟικογενειακή ταβέρνα στο κέντρο των Καλαβρύτων με πολύ καλή ποιότητα φαγητού, φιλόξενο και προσιτές τιμές!
Αξιοθέατα
Αποτελεί έργο της περιόδου του Χαριλάου Τρικούπη που ξεκίνησε το 1889 και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαρτίου 1896 επί κυβερνήσεως Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Αποτέλεσε ένα από τα δυσκολότερα έργα για την εποχή του λόγω του ιδιαίτερα δύσβατου εδάφους αλλά και του μεγάλου υψομέτρου στο οποίο κατέληγε, καθώς ο Οδοντωτός αποτελεί τον ορεινότερο σιδηρόδρομο της Ελλάδας. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες ο σιδηρόδρομος κατασκευάστηκε με την τεχνική της οδόντωσης κατά την οποία το τραίνο γαντζώνεται, χρησιμοποιώντας κατάλληλα γρανάζια, σε οδοντωτές σιδηροτροχιές στις διαδρομές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 10%. Ο σιδηρόδρομος διασχίζει το Φαράγγι του Βουραϊκού περνώντας σε μεγάλο μήκος του από σήραγγες και γέφυρες, καλύπτοντας συνολικά απόσταση 22 χιλιομέτρων.
19 lokalinvånare rekommenderar
ΟΔΟΝΤΩΤΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ-ODONTOTOS RACK RAILWAY
Αποτελεί έργο της περιόδου του Χαριλάου Τρικούπη που ξεκίνησε το 1889 και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαρτίου 1896 επί κυβερνήσεως Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Αποτέλεσε ένα από τα δυσκολότερα έργα για την εποχή του λόγω του ιδιαίτερα δύσβατου εδάφους αλλά και του μεγάλου υψομέτρου στο οποίο κατέληγε, καθώς ο Οδοντωτός αποτελεί τον ορεινότερο σιδηρόδρομο της Ελλάδας. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες ο σιδηρόδρομος κατασκευάστηκε με την τεχνική της οδόντωσης κατά την οποία το τραίνο γαντζώνεται, χρησιμοποιώντας κατάλληλα γρανάζια, σε οδοντωτές σιδηροτροχιές στις διαδρομές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 10%. Ο σιδηρόδρομος διασχίζει το Φαράγγι του Βουραϊκού περνώντας σε μεγάλο μήκος του από σήραγγες και γέφυρες, καλύπτοντας συνολικά απόσταση 22 χιλιομέτρων.
Τα Καλάβρυτα σήμερα αποτελούν πόλο έλξης τουριστών κυρίως κατά την χειμερινή περίοδο καθώς διαθέτουν μία από τις καλύτερες υποδομές χειμερινού τουρισμού στην Ελλάδα λόγω κυρίως του χιονοδρομικού κέντρου που βρίσκεται εκεί. Υπολογίζεται ότι στην περιοχή των Καλαβρύτων είναι διαθέσιμες 2.000 περίπου κλίνες[17]. Τα Καλάβρυτα καθώς και η γύρω αλλά και η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζονται από πλούσια φυσική ομορφιά και έχουν ποικίλα φυσικά και ανθρωπογενή αξιοθέατα. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας. Αξιόλογους προορισμούς στην περιοχή των Καλαβρύτων και σε κοντινές τοποθεσίες αποτελούν επίσης τα δύο ιστορικά μοναστήρια, της Αγίας Λαύρας και του Μεγάλου Σπηλαίου, το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος που στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο της πόλης, το πλατανόδασος των πηγών Αροανίου ποταμού στο Πλανητέρο, τα Ύδατα της Στυγός στον Χελμό εκεί απ' όπου πηγάζει ο ποταμός Κράθις, όπως επίσης το Σπήλαιο των Λιμνών κοντά στο χωριό Καστριά και το Φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού που το διασχίζει ο περίφημος Οδοντωτός Σιδηρόδρομος.
89 lokalinvånare rekommenderar
Kalavryta
Τα Καλάβρυτα σήμερα αποτελούν πόλο έλξης τουριστών κυρίως κατά την χειμερινή περίοδο καθώς διαθέτουν μία από τις καλύτερες υποδομές χειμερινού τουρισμού στην Ελλάδα λόγω κυρίως του χιονοδρομικού κέντρου που βρίσκεται εκεί. Υπολογίζεται ότι στην περιοχή των Καλαβρύτων είναι διαθέσιμες 2.000 περίπου κλίνες[17]. Τα Καλάβρυτα καθώς και η γύρω αλλά και η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζονται από πλούσια φυσική ομορφιά και έχουν ποικίλα φυσικά και ανθρωπογενή αξιοθέατα. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας. Αξιόλογους προορισμούς στην περιοχή των Καλαβρύτων και σε κοντινές τοποθεσίες αποτελούν επίσης τα δύο ιστορικά μοναστήρια, της Αγίας Λαύρας και του Μεγάλου Σπηλαίου, το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος που στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο της πόλης, το πλατανόδασος των πηγών Αροανίου ποταμού στο Πλανητέρο, τα Ύδατα της Στυγός στον Χελμό εκεί απ' όπου πηγάζει ο ποταμός Κράθις, όπως επίσης το Σπήλαιο των Λιμνών κοντά στο χωριό Καστριά και το Φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού που το διασχίζει ο περίφημος Οδοντωτός Σιδηρόδρομος.
Οι Λουσοί ήταν μία σημαντική πόλη της Αρκαδικής Αζανίας (όπως ονομαζόταν η περί τον Κλείτορα βορειοδυτική Αρκαδία), με ιερό πανελλήνιας εμβέλειας, το ιερό της Αρτέμιδος Ημερησίας. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της προεκτάσεως των Αροανίων ορέων (Χελμού) και συγκεκριμένα στις δυτικές υπώρειες του Λούσιου όρους ή Προφήτης Ηλίας, στη κοιλάδα των Σουδενών, μεταξύ Κύναιθας και Κλείτορος.
Η παράδοση συνδέει το ιερό της Άρτεμης με τον μάντη Μελάμποδα (Ο Πρώτος Ψυχίατρος της αρχαιότητος) ο οποίος εκεί γιάτρεψε από την τρέλα, με παρέμβαση της θεάς, τις κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, δισέγγονου του Δαναού.
Ως δείγμα ευγνωμοσύνης προς τη θεά, οι κόρες εισήγαγαν γυναικείους χορούς, ίδρυσαν ένα ιερό άλσος όπου και ανέγειραν βωμό τον οποίο έραιναν με αίμα από αίγες και πρόβατα. Από τότε οι κάτοικοι ονόμασαν την Άρτεμη Ημερησία, Ημέρα, αυτήν που ημερεύει τα πάντα. Προς τιμήν της θεάς γινόταν μεγάλη γιορτή, τα Ημεράσια, με αγώνες όπου έπαιρναν μέρος και ξένοι. Η Άρτεμις γινόταν τότε «ημέρα» (καλόβουλη, ευμενής) με προσφορές και ιεροπραξίες στο ιερό της.
Κοντά στο χωριό Λουσικό του Δήμου Καλαβρύτων, το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο έχει φέρει στο φως τη σπουδαία αρκαδική πόλη Λουσοί, ενώ οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίζονται. Έχουν ανασκαφεί ο ναός της Αρτέμιδος Ημερησίας, χτίσμα του 3ου π.Χ. αιώνα, η αγορά της πόλης και αρκετές ιδιωτικές οικίες.
Το 1886 πρώτος ο Γ. Παπανδρέου εντόπισε την πραγματική θέση του ναού και της πόλης. Το 1898 και 1899 με άδεια της Ελληνικής Κυβέρνησης οι W. Reichel και A. Wilhelm ανασκάπτουν στο λόφο το ιερό. Η ανασκαφή έφερε στο φως τα θεμέλια του ναού και των κυριοτέρων οικοδομημάτων του ιερού, περιορίστηκε δε στο ιερό και δεν επεκτάθηκε στην πόλη, η οποία βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο. Η ανασκαφή του ιερού συνεχίστηκε το 1981 υπό την εποπτεία της Διευθύντριας του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Βερόνικας Μητσοπούλου-Leon και από το 2000 υπό την εποπτεία του νέου Διευθυντή του, Georg Ladstätter. Ξεκίνησαν συμπληρωματικές ανασκαφές στα θεμέλια του ναού της Αρτέμιδος, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η χρονολόγησή του, και ο Georg Ladstätter εκπόνησε νέο σχέδιο της κάτοψης του ναού. Επιπλέον, ανατολικά του ναού της Αρτέμιδος, έφεραν στο φως αποθέτη με σημαντικό αριθμό αναθημάτων, που χρονολογούνται στην Υστερογεωμετρική και Αρχαϊκή περίοδο, και μακρόστενο κτίριο, πιθανώς ναό προγενέστερο του μεγάλου ναού.
Τα ερείπια χρονολογούνται στα τέλη του 4ου αι π.Χ. και στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., όπου το ιερό γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση. Όμως βεβαιώνεται και η χρήση ενός παλαιότερου ναού ύστερα από την εύρεση ενός κομματιού από το μαρμάρινο λατρευτικό άγαλμα της θεάς, χρονολογημένο τον 6ου αι. π.Χ. Επίσης στο ιερό βρέθηκαν αργυρά και χάλκινα νομίσματα με τη μορφή της Δήμητρας ή του Διός Ομαγυρίου, καθώς και επιγραφές.
Η περιοχή που περιβάλει την αρχαία πόλη έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος, ενώ η θέση του ναού είναι επισκέψιμη για το κοινό.
Αρχαιολογικός Χώρος Λουσοι
Οι Λουσοί ήταν μία σημαντική πόλη της Αρκαδικής Αζανίας (όπως ονομαζόταν η περί τον Κλείτορα βορειοδυτική Αρκαδία), με ιερό πανελλήνιας εμβέλειας, το ιερό της Αρτέμιδος Ημερησίας. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της προεκτάσεως των Αροανίων ορέων (Χελμού) και συγκεκριμένα στις δυτικές υπώρειες του Λούσιου όρους ή Προφήτης Ηλίας, στη κοιλάδα των Σουδενών, μεταξύ Κύναιθας και Κλείτορος.
Η παράδοση συνδέει το ιερό της Άρτεμης με τον μάντη Μελάμποδα (Ο Πρώτος Ψυχίατρος της αρχαιότητος) ο οποίος εκεί γιάτρεψε από την τρέλα, με παρέμβαση της θεάς, τις κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, δισέγγονου του Δαναού.
Ως δείγμα ευγνωμοσύνης προς τη θεά, οι κόρες εισήγαγαν γυναικείους χορούς, ίδρυσαν ένα ιερό άλσος όπου και ανέγειραν βωμό τον οποίο έραιναν με αίμα από αίγες και πρόβατα. Από τότε οι κάτοικοι ονόμασαν την Άρτεμη Ημερησία, Ημέρα, αυτήν που ημερεύει τα πάντα. Προς τιμήν της θεάς γινόταν μεγάλη γιορτή, τα Ημεράσια, με αγώνες όπου έπαιρναν μέρος και ξένοι. Η Άρτεμις γινόταν τότε «ημέρα» (καλόβουλη, ευμενής) με προσφορές και ιεροπραξίες στο ιερό της.
Κοντά στο χωριό Λουσικό του Δήμου Καλαβρύτων, το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο έχει φέρει στο φως τη σπουδαία αρκαδική πόλη Λουσοί, ενώ οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίζονται. Έχουν ανασκαφεί ο ναός της Αρτέμιδος Ημερησίας, χτίσμα του 3ου π.Χ. αιώνα, η αγορά της πόλης και αρκετές ιδιωτικές οικίες.
Το 1886 πρώτος ο Γ. Παπανδρέου εντόπισε την πραγματική θέση του ναού και της πόλης. Το 1898 και 1899 με άδεια της Ελληνικής Κυβέρνησης οι W. Reichel και A. Wilhelm ανασκάπτουν στο λόφο το ιερό. Η ανασκαφή έφερε στο φως τα θεμέλια του ναού και των κυριοτέρων οικοδομημάτων του ιερού, περιορίστηκε δε στο ιερό και δεν επεκτάθηκε στην πόλη, η οποία βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο. Η ανασκαφή του ιερού συνεχίστηκε το 1981 υπό την εποπτεία της Διευθύντριας του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Βερόνικας Μητσοπούλου-Leon και από το 2000 υπό την εποπτεία του νέου Διευθυντή του, Georg Ladstätter. Ξεκίνησαν συμπληρωματικές ανασκαφές στα θεμέλια του ναού της Αρτέμιδος, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η χρονολόγησή του, και ο Georg Ladstätter εκπόνησε νέο σχέδιο της κάτοψης του ναού. Επιπλέον, ανατολικά του ναού της Αρτέμιδος, έφεραν στο φως αποθέτη με σημαντικό αριθμό αναθημάτων, που χρονολογούνται στην Υστερογεωμετρική και Αρχαϊκή περίοδο, και μακρόστενο κτίριο, πιθανώς ναό προγενέστερο του μεγάλου ναού.
Τα ερείπια χρονολογούνται στα τέλη του 4ου αι π.Χ. και στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., όπου το ιερό γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση. Όμως βεβαιώνεται και η χρήση ενός παλαιότερου ναού ύστερα από την εύρεση ενός κομματιού από το μαρμάρινο λατρευτικό άγαλμα της θεάς, χρονολογημένο τον 6ου αι. π.Χ. Επίσης στο ιερό βρέθηκαν αργυρά και χάλκινα νομίσματα με τη μορφή της Δήμητρας ή του Διός Ομαγυρίου, καθώς και επιγραφές.
Η περιοχή που περιβάλει την αρχαία πόλη έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος, ενώ η θέση του ναού είναι επισκέψιμη για το κοινό.
Η Μονή βρίσκεται δέκα χιλιόμετρα βορειανατολικά των Καλαβρύτων στο δρόμο που ενώνει την εθνική οδό Πατρών – Αθηνών με τα Καλάβρυτα, και είναι κτισμένη στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου (απ' όπου και το όνομα της) της οροσειράς του Χελμού, επάνω από την απότομη χαράδρα του Βουραϊκού ποταμού, σε υψόμετρο 899 μέτρων. Απόλυτα εναρμονισμένο με το άγριο και εντυπωσιακό τοπίο της περιοχής το οκταώροφο συγκρότημα της Μονής καθηλώνει και τον πιο αδιάφορο επισκέπτη. Το καθολικό της Μονής σκαμμένο στο βράχο, είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κυρίως ναός έχει τοιχογραφίες του 1653, αξιόλογα μαρμαροθετήματα στο δάπεδο, ξυλόγλυπτο τέμπλο κ.λ.π. ενώ στο νάρθηκα οι τοιχογραφίες ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα.
26 lokalinvånare rekommenderar
Stora grottklostret
Η Μονή βρίσκεται δέκα χιλιόμετρα βορειανατολικά των Καλαβρύτων στο δρόμο που ενώνει την εθνική οδό Πατρών – Αθηνών με τα Καλάβρυτα, και είναι κτισμένη στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου (απ' όπου και το όνομα της) της οροσειράς του Χελμού, επάνω από την απότομη χαράδρα του Βουραϊκού ποταμού, σε υψόμετρο 899 μέτρων. Απόλυτα εναρμονισμένο με το άγριο και εντυπωσιακό τοπίο της περιοχής το οκταώροφο συγκρότημα της Μονής καθηλώνει και τον πιο αδιάφορο επισκέπτη. Το καθολικό της Μονής σκαμμένο στο βράχο, είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κυρίως ναός έχει τοιχογραφίες του 1653, αξιόλογα μαρμαροθετήματα στο δάπεδο, ξυλόγλυπτο τέμπλο κ.λ.π. ενώ στο νάρθηκα οι τοιχογραφίες ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα.
4,5 χιλιόμετρα από την πόλη των Καλαβρύτων χωμένη μέσα στα δέντρα είναι φυτεμένη η ιστορική μόνη της Αγίας Λαύρας.
Δεξιά της κύριας εισόδου του περιβόλου της μονής βρίσκεται το εκκλησάκι που εκεί κηρύχθηκε και ευλογήθηκε η επανάσταση από το Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό κατά την εορτή του Ευαγγελισμού του 1821.
Το λάβαρο που υψώθηκε σήμερα φυλάσσεται διάτρητο από σφαίρες στην τρίτη μονή που χτίστηκε μετά την επανάσταση γιατί τη δεύτερη την έκαψε ο Ιμπραήμ και σώθηκε μόνο το καθολικό της .Και η τρίτη μονή καταστράφηκε από σεισμό, πυρκαγιές και από τους Γερμανούς το 1943, αλλά ξαναχτίστηκε.
Διασώθηκαν ακόμη το πολύτιμο αδαμαντοκόλλητο Ευαγγέλιο Δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης, τα άμφια και η ποιμενική ράβδος του Παλαιού Πατρών Γερμανού. Την συλλογή συμπληρώνει μεγάλος αριθμός σταυρών από πολύτιμους λίθους και αλλά σημαντικά αντικείμενα λατρείας. Από τη μεγάλη συλλογή των εικόνων ξεχωρίζει η χρονολογημένη στα 1600 εικόνα του Άγιου Παντελεήμονα.
Κάθε χρόνο 25 Μαρτίου πραγματοποιούνται οι εορταστικές εκδηλώσεις με σημαντικότερη την αναπαράσταση της συνέλευσης των οπλαρχηγών και την ύψωση του λαβάρου της επανάστασης.
Ώρες Λειτουργίας Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας:
Χειμερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 15:00-16:00.
Θερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 16:00-17:00.
Τηλέφωνο: 26920 22363.
21 lokalinvånare rekommenderar
Agia Lavra
4,5 χιλιόμετρα από την πόλη των Καλαβρύτων χωμένη μέσα στα δέντρα είναι φυτεμένη η ιστορική μόνη της Αγίας Λαύρας.
Δεξιά της κύριας εισόδου του περιβόλου της μονής βρίσκεται το εκκλησάκι που εκεί κηρύχθηκε και ευλογήθηκε η επανάσταση από το Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό κατά την εορτή του Ευαγγελισμού του 1821.
Το λάβαρο που υψώθηκε σήμερα φυλάσσεται διάτρητο από σφαίρες στην τρίτη μονή που χτίστηκε μετά την επανάσταση γιατί τη δεύτερη την έκαψε ο Ιμπραήμ και σώθηκε μόνο το καθολικό της .Και η τρίτη μονή καταστράφηκε από σεισμό, πυρκαγιές και από τους Γερμανούς το 1943, αλλά ξαναχτίστηκε.
Διασώθηκαν ακόμη το πολύτιμο αδαμαντοκόλλητο Ευαγγέλιο Δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης, τα άμφια και η ποιμενική ράβδος του Παλαιού Πατρών Γερμανού. Την συλλογή συμπληρώνει μεγάλος αριθμός σταυρών από πολύτιμους λίθους και αλλά σημαντικά αντικείμενα λατρείας. Από τη μεγάλη συλλογή των εικόνων ξεχωρίζει η χρονολογημένη στα 1600 εικόνα του Άγιου Παντελεήμονα.
Κάθε χρόνο 25 Μαρτίου πραγματοποιούνται οι εορταστικές εκδηλώσεις με σημαντικότερη την αναπαράσταση της συνέλευσης των οπλαρχηγών και την ύψωση του λαβάρου της επανάστασης.
Ώρες Λειτουργίας Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας:
Χειμερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 15:00-16:00.
Θερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 16:00-17:00.
Τηλέφωνο: 26920 22363.
Το Σπήλαιο Λιμνών βρίσκεται στο δρόμο Καλαβρύτων – Κλειτορίας σε υψόμετρο 827 μέτρων. Απέχει από τα Καλάβρυτα 17χλμ και 9χλμ από την Κλειτορία. Ο δρόμος περνά λίγα μόλις μέτρα από την τεχνική είσοδο του σπηλαίου και ακριβώς δίπλα από την φυσική.
Το σπήλαιο των λιμνών εντυπωσιάζει τον επισκέπτη ακόμη και με το όνομα του. Λίμνες στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν είναι κάτι συνηθισμένο ούτε παγκόσμια, ούτε για τον Ελλαδικό χώρο, όπου αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Από υδρολογική άποψη το σπήλαιο μπορεί να χωριστεί σε 3 τμήματα: Το πρώτο τμήμα είναι ξηρό έχει μήκος 80μ. Περίπου και το δάπεδο του είναι οριζόντιο καλυμμένο από παχύ στρώμα ερυθράς γης. Το δεύτερο τμήμα έχει μήκος 700μ. Με κύριο χαρακτηριστικό τις διαδοχικές λίμνες. Το τρίτο και μεγαλύτερο τμήμα είναι μήκους 50μ.
Το σπήλαιο είναι σπάνιο φυσικό δημιούργημα. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους τις μυστηριώδεις στοές και τους υπέροχους σταλακτίτες έχει το μοναδικό προνόμιο που δεν υπάρχει σε άλλο σπήλαιο. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές σε τρεις ορόφους λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στον κόσμο.
Το εξερευνημένο μήκος είναι 1980 μ. Το αξιοποιημένο μέρος του σπηλαίου είναι προς το παρόν 500 μ. Ο επισκέπτης μπαίνει από τεχνητή σήραγγα και καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο όροφο. Το τμήμα αυτό προκαλεί δέος και θαυμασμό.
Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
Ώρες Λειτουργίας Μέγα Σπηλαίου:
Καθημερινά από 09:30 μέχρι 16:30.
Αργίες και θερινούς μήνες παράταση ωραρίου
www.kastriacave.gr
Τηλέφωνο: 26920 31001
45 lokalinvånare rekommenderar
Sjöar - Kastria Cave
Eparchiaki Odos Sarantapichou - Idaton StigosΤο Σπήλαιο Λιμνών βρίσκεται στο δρόμο Καλαβρύτων – Κλειτορίας σε υψόμετρο 827 μέτρων. Απέχει από τα Καλάβρυτα 17χλμ και 9χλμ από την Κλειτορία. Ο δρόμος περνά λίγα μόλις μέτρα από την τεχνική είσοδο του σπηλαίου και ακριβώς δίπλα από την φυσική.
Το σπήλαιο των λιμνών εντυπωσιάζει τον επισκέπτη ακόμη και με το όνομα του. Λίμνες στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν είναι κάτι συνηθισμένο ούτε παγκόσμια, ούτε για τον Ελλαδικό χώρο, όπου αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Από υδρολογική άποψη το σπήλαιο μπορεί να χωριστεί σε 3 τμήματα: Το πρώτο τμήμα είναι ξηρό έχει μήκος 80μ. Περίπου και το δάπεδο του είναι οριζόντιο καλυμμένο από παχύ στρώμα ερυθράς γης. Το δεύτερο τμήμα έχει μήκος 700μ. Με κύριο χαρακτηριστικό τις διαδοχικές λίμνες. Το τρίτο και μεγαλύτερο τμήμα είναι μήκους 50μ.
Το σπήλαιο είναι σπάνιο φυσικό δημιούργημα. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους τις μυστηριώδεις στοές και τους υπέροχους σταλακτίτες έχει το μοναδικό προνόμιο που δεν υπάρχει σε άλλο σπήλαιο. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές σε τρεις ορόφους λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στον κόσμο.
Το εξερευνημένο μήκος είναι 1980 μ. Το αξιοποιημένο μέρος του σπηλαίου είναι προς το παρόν 500 μ. Ο επισκέπτης μπαίνει από τεχνητή σήραγγα και καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο όροφο. Το τμήμα αυτό προκαλεί δέος και θαυμασμό.
Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
Ώρες Λειτουργίας Μέγα Σπηλαίου:
Καθημερινά από 09:30 μέχρι 16:30.
Αργίες και θερινούς μήνες παράταση ωραρίου
www.kastriacave.gr
Τηλέφωνο: 26920 31001
To Χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων ή Χιονοδρομικό κέντρο Χελμού βρίσκεται στο όρος Χελμός, κοντά στα Καλάβρυτα. Διαθέτει έντεκα πίστες διαφόρων βαθμών δυσκολίας, που βρίσκονται σε υψόμετρο μεταξύ 2.330 μέτρων και 1.700 μέτρων.
47 lokalinvånare rekommenderar
Hionodromiko Kentro Kalavryton S.A.
6 Efseviou KipourgouTo Χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων ή Χιονοδρομικό κέντρο Χελμού βρίσκεται στο όρος Χελμός, κοντά στα Καλάβρυτα. Διαθέτει έντεκα πίστες διαφόρων βαθμών δυσκολίας, που βρίσκονται σε υψόμετρο μεταξύ 2.330 μέτρων και 1.700 μέτρων.
Αρχοντική πυργοκατοικία του 17ου αιώνα που διατηρείται σε καλή κατάσταση έχοντας ανακαινιστεί σχετικά πρόσφατα.
Τα χαρακτηριστικά αμυντικά της στοιχεία είναι ο κυκλικός πύργος της νοτιοανατολικής γωνίας, η κυκλική σκοπιά της βορειοδυτικής γωνίας και οι πολυάριθμες τυφεκιοθυρίδες.
Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο μέσα στο χωριό Κάτω Λουσοί Καλαβρύτων, η παλιά ονομασία του οποίου (πριν το 1928) ήταν Κάτω Σουδενά.
Ανήκε στην οικογένια των Πετμεζαίων ή Πετιμεζαίων ή Πετιμεζάδων.
Η αρχική καταγωγή των Πετιμεζάδων ήταν από τα Σουδενά Ηπείρου (σημερινά Άνω και Κάτω Πεδινά) και το αρχικό επώνυμό τους ήταν Βλάσσης. Λέγεται πως το οικογενειακό όνομα άλλαξε όταν ένας από την οικογένεια σκότωσε κάποιον Τούρκο αγά ονόματι Πετιμέζη. Αναγκάστηκαν (προφανώς λόγω του φόνου) να εκπατριστούν και να εγκατασταθούν τον 17ο αιώνα αρχικά στην επαρχία Ολυμπίας κι έπειτα κοντά στα Καλάβρυτα, όπου ίδρυσαν το χωριό Σουδενά Καλαβρύτων εις ανάμνηση του παλιού χωριού τους.
Ο πύργος παραμένει ακόμα στην οικογένεια, αφού ο ιδιοκτήτης του είναι o Αντώνιος Πετιμεζάς, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
Petmezaion tower
Αρχοντική πυργοκατοικία του 17ου αιώνα που διατηρείται σε καλή κατάσταση έχοντας ανακαινιστεί σχετικά πρόσφατα.
Τα χαρακτηριστικά αμυντικά της στοιχεία είναι ο κυκλικός πύργος της νοτιοανατολικής γωνίας, η κυκλική σκοπιά της βορειοδυτικής γωνίας και οι πολυάριθμες τυφεκιοθυρίδες.
Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο μέσα στο χωριό Κάτω Λουσοί Καλαβρύτων, η παλιά ονομασία του οποίου (πριν το 1928) ήταν Κάτω Σουδενά.
Ανήκε στην οικογένια των Πετμεζαίων ή Πετιμεζαίων ή Πετιμεζάδων.
Η αρχική καταγωγή των Πετιμεζάδων ήταν από τα Σουδενά Ηπείρου (σημερινά Άνω και Κάτω Πεδινά) και το αρχικό επώνυμό τους ήταν Βλάσσης. Λέγεται πως το οικογενειακό όνομα άλλαξε όταν ένας από την οικογένεια σκότωσε κάποιον Τούρκο αγά ονόματι Πετιμέζη. Αναγκάστηκαν (προφανώς λόγω του φόνου) να εκπατριστούν και να εγκατασταθούν τον 17ο αιώνα αρχικά στην επαρχία Ολυμπίας κι έπειτα κοντά στα Καλάβρυτα, όπου ίδρυσαν το χωριό Σουδενά Καλαβρύτων εις ανάμνηση του παλιού χωριού τους.
Ο πύργος παραμένει ακόμα στην οικογένεια, αφού ο ιδιοκτήτης του είναι o Αντώνιος Πετιμεζάς, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
Η Ζαχλωρού είναι ένα «κουκλίστικο» ορεινό χωριό του νομού Αχαΐας, που βρίσκεται πολύ κοντά στα Καλάβρυτα. Περνώντας την εντυπωσιακή μεταλλική γέφυρα, θα φτάσετε στο σταθμό του χωριού που είναι μία από τις στάσεις του Οδοντωτού. Το σκηνικό εδώ είναι κινηματογραφικό. Από τη μια τα πέτρινα κτήρια του σταθμού και από την άλλη η πλούσια βλάστηση του φαραγγιού του Βουραϊκού με τους ήχους του ποταμού, να είναι η απόλυτη απόδραση από την καθημερινότητα. Το τοπίο αυτό δεν άφησε ασυγκίνητους σκηνοθέτες παλιότερων εποχών. Στην Κάτω Ζαχλωρού, έχουν γυριστεί σκηνές από τις ταινίες «ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας», η « Γκόλφω» αλλά και η «Αστέρω», με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Παράλληλα με τις γραμμές του τρένου θα συναντήσετε ενοικιαζόμενα δωμάτια και γραφικές ταβέρνες που φέρουν στις πλάτες τους ιστορία πολλών δεκαετιών μιας και λειτουργούν από το 1934.
7 lokalinvånare rekommenderar
Zachlorou
Η Ζαχλωρού είναι ένα «κουκλίστικο» ορεινό χωριό του νομού Αχαΐας, που βρίσκεται πολύ κοντά στα Καλάβρυτα. Περνώντας την εντυπωσιακή μεταλλική γέφυρα, θα φτάσετε στο σταθμό του χωριού που είναι μία από τις στάσεις του Οδοντωτού. Το σκηνικό εδώ είναι κινηματογραφικό. Από τη μια τα πέτρινα κτήρια του σταθμού και από την άλλη η πλούσια βλάστηση του φαραγγιού του Βουραϊκού με τους ήχους του ποταμού, να είναι η απόλυτη απόδραση από την καθημερινότητα. Το τοπίο αυτό δεν άφησε ασυγκίνητους σκηνοθέτες παλιότερων εποχών. Στην Κάτω Ζαχλωρού, έχουν γυριστεί σκηνές από τις ταινίες «ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας», η « Γκόλφω» αλλά και η «Αστέρω», με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Παράλληλα με τις γραμμές του τρένου θα συναντήσετε ενοικιαζόμενα δωμάτια και γραφικές ταβέρνες που φέρουν στις πλάτες τους ιστορία πολλών δεκαετιών μιας και λειτουργούν από το 1934.
Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης και Ιερό Προσκύνημα είναι ο Τόπος Θυσίας, στο λόφο του Καπή, που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων (500 μέτρα από το κέντρο), στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο.
Στη Ράχη του Καπή οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν.
Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων.
Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέτρινο γλυπτό της πονεμένης μάνας, έμβλημα του Δήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικότητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια της σχολής Καλών Τεχνών Άννα Βαφεία. Έχει συμβολικό χαρακτήρα για τις γυναίκες ηρωίδες των Καλαβρύτων (τη Μάνα, την αδελφή, τη γιαγιά, την κόρη) που με υπερπροσπάθεια αγωνίστηκαν να ξαναστήσουν την ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη.
Offerplatsen i Kalavryta
Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης και Ιερό Προσκύνημα είναι ο Τόπος Θυσίας, στο λόφο του Καπή, που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων (500 μέτρα από το κέντρο), στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο.
Στη Ράχη του Καπή οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν.
Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων.
Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέτρινο γλυπτό της πονεμένης μάνας, έμβλημα του Δήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικότητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια της σχολής Καλών Τεχνών Άννα Βαφεία. Έχει συμβολικό χαρακτήρα για τις γυναίκες ηρωίδες των Καλαβρύτων (τη Μάνα, την αδελφή, τη γιαγιά, την κόρη) που με υπερπροσπάθεια αγωνίστηκαν να ξαναστήσουν την ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη.
Το μουσείο στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό Σχολείο της πόλης που ανεγέρθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με δαπάνες του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1906. Την περίοδο της κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του αφού μετατράπηκε από τους Ιταλούς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 500 περίπου Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943 οι Γερμανοί κατακτητές συγκέντρωσαν στον προαύλιο χώρο του κτιρίου τους κατοίκους της πόλης και διαχώρισαν τον ανδρικό πληθυσμό από τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Οι άνδρες και οι έφηβοι άνω των 13 ετών οδηγήθηκαν στο λόφο του Καππή όπου και εκτελέστηκαν ενώ τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι κρατήθηκαν προσωρινά στο εσωτερικό του κτιρίου προκειμένου οι Γερμανοί να ολοκληρώσουν απρόσκοπτα το καταστροφικό τους έργο. Στη συνέχεια το κτίριο πυρπολήθηκε αλλά οι εγκλωβισμένοι που βρίσκονταν μέσα σε αυτό κατάφεραν να σωθούν. Μετά την κατοχή ανακατασκευάστηκε πλήρως και λειτούργησε πάλι ως Δημοτικό Σχολείο από το 1950 μέχρι το 1992. Ως μουσείο λειτουργεί από το 2005, ενώ το ίδιο το κτίριο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1986.
14 lokalinvånare rekommenderar
Municipal Museum of Kalavritan Holocaust - Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
1-5 Ανδρέα ΣυγγρούΤο μουσείο στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό Σχολείο της πόλης που ανεγέρθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με δαπάνες του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1906. Την περίοδο της κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του αφού μετατράπηκε από τους Ιταλούς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 500 περίπου Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943 οι Γερμανοί κατακτητές συγκέντρωσαν στον προαύλιο χώρο του κτιρίου τους κατοίκους της πόλης και διαχώρισαν τον ανδρικό πληθυσμό από τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Οι άνδρες και οι έφηβοι άνω των 13 ετών οδηγήθηκαν στο λόφο του Καππή όπου και εκτελέστηκαν ενώ τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι κρατήθηκαν προσωρινά στο εσωτερικό του κτιρίου προκειμένου οι Γερμανοί να ολοκληρώσουν απρόσκοπτα το καταστροφικό τους έργο. Στη συνέχεια το κτίριο πυρπολήθηκε αλλά οι εγκλωβισμένοι που βρίσκονταν μέσα σε αυτό κατάφεραν να σωθούν. Μετά την κατοχή ανακατασκευάστηκε πλήρως και λειτούργησε πάλι ως Δημοτικό Σχολείο από το 1950 μέχρι το 1992. Ως μουσείο λειτουργεί από το 2005, ενώ το ίδιο το κτίριο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1986.
Τα μυθικά Ύδατα της Στυγός είναι γνωστά και αναφέρονται σε πολλούς αρχαίους μύθους. Πρώτα από όλα, θεωρούνταν πως το ποτάμι διέτρεχε τον κάτω κόσμο και ο Παυσανίας το είχε αποκαλέσει θανατηφόρο για τους θνητούς. Η Ίριδα σαν αγγελιοφόρος του Δία ήταν η μόνη που μπορούσε να πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους δύο κόσμους μεταφέροντας το «ιερό ύδωρ» στους Θεούς.
Στα νερά της Στυγός έλουσε η Νηρηίδα Θέτιδα το γιο της Αχιλλέα για να παραμείνει αθάνατος αφήνοντας τον με ένα μόνο τρωτό σημείο, την φτέρνα από όπου τον κράταγε.
Στα Ύδατα της Στυγός ορκίζονταν οι Θεοί παίρνοντας τον πιο ιερό τους όρκο. Όποιος τον παρέβαινε δεν συμμετείχε πλέον στα συμβούλια τους αλλά ούτε μπορούσε να απολαύσει το νέκταρ και την αμβροσία για δέκα ολόκληρα χρόνια.[1][2]
Τέλος στα Ύδατα της Στυγός ορκίστηκε ο Ήλιος, με σκοπό να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του γιου του Φαέθοντα. Έτσι λοιπόν όταν ο Φαέθοντας του ζήτησε να οδηγήσει το άρμα του, αυτός δεν μπορούσε να αρνηθεί, με αποτέλεσμα ο αδέξιος και άπειρος νέος να προκαλέσει το θάνατό του.
8 lokalinvånare rekommenderar
Ύδατα Στυγός (καταρράκτης)
Τα μυθικά Ύδατα της Στυγός είναι γνωστά και αναφέρονται σε πολλούς αρχαίους μύθους. Πρώτα από όλα, θεωρούνταν πως το ποτάμι διέτρεχε τον κάτω κόσμο και ο Παυσανίας το είχε αποκαλέσει θανατηφόρο για τους θνητούς. Η Ίριδα σαν αγγελιοφόρος του Δία ήταν η μόνη που μπορούσε να πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους δύο κόσμους μεταφέροντας το «ιερό ύδωρ» στους Θεούς.
Στα νερά της Στυγός έλουσε η Νηρηίδα Θέτιδα το γιο της Αχιλλέα για να παραμείνει αθάνατος αφήνοντας τον με ένα μόνο τρωτό σημείο, την φτέρνα από όπου τον κράταγε.
Στα Ύδατα της Στυγός ορκίζονταν οι Θεοί παίρνοντας τον πιο ιερό τους όρκο. Όποιος τον παρέβαινε δεν συμμετείχε πλέον στα συμβούλια τους αλλά ούτε μπορούσε να απολαύσει το νέκταρ και την αμβροσία για δέκα ολόκληρα χρόνια.[1][2]
Τέλος στα Ύδατα της Στυγός ορκίστηκε ο Ήλιος, με σκοπό να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του γιου του Φαέθοντα. Έτσι λοιπόν όταν ο Φαέθοντας του ζήτησε να οδηγήσει το άρμα του, αυτός δεν μπορούσε να αρνηθεί, με αποτέλεσμα ο αδέξιος και άπειρος νέος να προκαλέσει το θάνατό του.
Το Φαράγγι του Βουραϊκού βρίσκεται στην Αχαΐα 13 χλμ. βορειοανατολικά των Καλαβρύτων. Μαζί με τον ορεινό όγκο του Χελμού (Αροάνια όρη) αποτελούν μια ενιαία προστατευόμενη περιοχή που από το 2009 χαρακτηρίζεται ως Εθνικό Πάρκο της Ελλάδας. Το φαράγγι έχει μήκος περίπου 20 χλμ. και διαρρέεται από τον Βουραϊκό ποταμό στον οποίο και οφείλει το όνομά του. Ο Βουραϊκός ποταμός βρίσκεται στην Αχαΐα και έχει μήκος 37,5 χιλιόμετρα.
Η χλωρίδα του φαραγγιού του Βουραϊκού ποταμού κρίνεται ως εξέχουσα σημαντική, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την καταγραφή αρκετών ενδημικών ειδών με ιδιαίτερη επιστημονική αξία, σπάνια και προστατευμένα, όπως η καμπανούλα των βράχων (Campanula rupestris), ο άγριος στάχυς (Stachys parolinii), η αουρίνια του Μωριά (Aurinia moreana) κ.ά. Αξιομνημόνευτη είναι και πανίδα της περιοχής που βρίσκει καταφύγιο στους απότομους δασωμένους ορεινούς όγκους που περιβάλλουν το φαράγγι.
Τo 1889, μέσα στο φαράγγι και πλάι στο Βουραϊκό ποταμό, ξεκίνησε να κατασκευάζεται από την Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη ο μοναδικός στην Ελλάδα οδοντωτός σιδηρόδρομος. Η μελέτη ανατέθηκε σε Γάλλους επιστήμονες. O Χαρίλαος Τρικούπης επιθυμούσε η σιδηροδρομική γραμμή να επεκταθεί μέχρι την Τρίπολη, αλλά oι καθυστερήσεις στην κατασκευή της γραμμής Διακοφτό - Καλάβρυτα και οι υπερβάσεις στο κόστος κατασκευής οδήγησαν στο να μην επεκταθεί ποτέ η σιδηροδρομική γραμμή. [2]Η κατασκευή του οδοντωτού σιδηρόδρομου ολοκληρώθηκε επί Κυβερνήσεως Δηλιγιάννη το 1896 και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαρτίου 1896. Συνδέει το Διακοπτό με τα Καλάβρυτα και το συνολικό μήκος του ανέρχεται σε 22 χιλιόμετρα[3]. Κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, διοργανώνεται από το «Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων» το λεγόμενο «Πανελλήνιο Πέρασμα» του φαραγγιού με τη συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών και πεζοπόρων.
15 lokalinvånare rekommenderar
Faraggi Vouraikou
Το Φαράγγι του Βουραϊκού βρίσκεται στην Αχαΐα 13 χλμ. βορειοανατολικά των Καλαβρύτων. Μαζί με τον ορεινό όγκο του Χελμού (Αροάνια όρη) αποτελούν μια ενιαία προστατευόμενη περιοχή που από το 2009 χαρακτηρίζεται ως Εθνικό Πάρκο της Ελλάδας. Το φαράγγι έχει μήκος περίπου 20 χλμ. και διαρρέεται από τον Βουραϊκό ποταμό στον οποίο και οφείλει το όνομά του. Ο Βουραϊκός ποταμός βρίσκεται στην Αχαΐα και έχει μήκος 37,5 χιλιόμετρα.
Η χλωρίδα του φαραγγιού του Βουραϊκού ποταμού κρίνεται ως εξέχουσα σημαντική, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την καταγραφή αρκετών ενδημικών ειδών με ιδιαίτερη επιστημονική αξία, σπάνια και προστατευμένα, όπως η καμπανούλα των βράχων (Campanula rupestris), ο άγριος στάχυς (Stachys parolinii), η αουρίνια του Μωριά (Aurinia moreana) κ.ά. Αξιομνημόνευτη είναι και πανίδα της περιοχής που βρίσκει καταφύγιο στους απότομους δασωμένους ορεινούς όγκους που περιβάλλουν το φαράγγι.
Τo 1889, μέσα στο φαράγγι και πλάι στο Βουραϊκό ποταμό, ξεκίνησε να κατασκευάζεται από την Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη ο μοναδικός στην Ελλάδα οδοντωτός σιδηρόδρομος. Η μελέτη ανατέθηκε σε Γάλλους επιστήμονες. O Χαρίλαος Τρικούπης επιθυμούσε η σιδηροδρομική γραμμή να επεκταθεί μέχρι την Τρίπολη, αλλά oι καθυστερήσεις στην κατασκευή της γραμμής Διακοφτό - Καλάβρυτα και οι υπερβάσεις στο κόστος κατασκευής οδήγησαν στο να μην επεκταθεί ποτέ η σιδηροδρομική γραμμή. [2]Η κατασκευή του οδοντωτού σιδηρόδρομου ολοκληρώθηκε επί Κυβερνήσεως Δηλιγιάννη το 1896 και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαρτίου 1896. Συνδέει το Διακοπτό με τα Καλάβρυτα και το συνολικό μήκος του ανέρχεται σε 22 χιλιόμετρα[3]. Κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, διοργανώνεται από το «Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων» το λεγόμενο «Πανελλήνιο Πέρασμα» του φαραγγιού με τη συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών και πεζοπόρων.